Per un attimo fui nel mio villaggio,
nella mia casa. Nulla era mutato.
Stanco tornavo, come da un viaggio;
stanco, al mio padre, ai morti, ero tornato.
Sentivo una gran gioia, una gran pena;
una dolcezza ed un’angoscia muta.
- Mamma? - E’ là che ti scalda un po’ di cena -
Povera mamma! E lei, non l’ho veduta.
Traduction : Maurizio Dessalvi
J’ai été un instant dans mon village,
dans ma maison. Rien n’avait changé.
Je retournais fatigué, comme après un voyage ;
Fatigué, vers mon père, vers les morts j’étais retourné.
Je sentais une grande joie, une grande peine ;
Une douceur et une angoisse muette.
- Maman ? - Elle est là, elle te chauffe le dîner -
Pauvre maman ! Elle, je ne l’ai pas vue.
Vertaling: Sonia Fontana
Gedurende een kort ogenblik bevond ik mij in mijn dorpje,
in mijn huis. Niets was er veranderd.
Moe kwam ik aan, alsof ik van een reis terugkeerde;
moe was ik teruggekomen, naar mijn vader, naar de doden.
Ik voelde een grote vreugde, een groot verdriet;
Een tederheid en een stemloze angst.
-Mama? – Daar is ze. Ze warmt het avondeten voor je op -
Arme mama! Ik had haar niet gezien.