aş vrea ca dimineaţa asta să aibă mâinile tale
pentru că noaptea a fost adâncă şi rece
„adâncă şi rece”, am putea spune
ca o gură de filosof
rătăcită printre file
întunecate
aş vrea ca dimineaţa asta să aibă spatele tău:
talger acoperit de o piele trandafirie,
sub care pulsează aştrii prietenoşi
iubesc acel oraş îndepărtat
în care au botezat lumina
blândă a înserării
cu numele tău.
j’aimerais que ce matin ait tes mains
car la nuit fut profonde et froide
« profonde et froide », pourrait-on dire
telle la bouche du philosophe
perdue parmi des pages
obscures
j’aimerais que ce matin ait ton dos :
balance couverte d’une peau rosâtre
sous laquelle palpitent des astres bienveillants
j’aime cette ville lointaine
dans laquelle on a baptisé la lumière
douce de la brune
de ton nom.
Traduction : Gil Mesange
ik zou willen dat deze morgen je handen had
want de nacht is diep en koud geweest
‘diep en koud,’ had men kunnen zeggen
als de mond van een filosoof
verdwaald
tussen duistere bladeren
ik zou willen dat deze morgen je rug had:
een weegschaal overtrokken met een roze huid,
waaronder welwillende sterren flonkeren
ik hou van die stad in de verte
waarin het milde licht
van de avondschemering
jouw naam meekreeg.
Vertaling: Jan H. Mysjkin