Na Twoje pytanie, co porabiam na wyspie,
mogę odpowiedzieć: zamieniam się w muszlę
jak mistrz Mussard. Według niego,
świat w pozornym ruchu od dawna wapnieje.
Gdy ujrzysz cieśninę, to przyznasz mu rację.
Ona też się zmienia w dziwną skamielinę
jak pagórki w mojej rodzinnej wiosce,
kiedyś były morzem i jaśniejsze słońce
wschodziło nad wodą, a wymyślne ryby
jak imiona poetów z dynastii Tang
wyskakiwały z głębin. Teraz perz, lebioda
i wapienne smoki kipią pod powierzchnią.
Bądź spokojna, czas, którego się boisz,
spoglądając w lustro, w moim języku
ma trzy formy, w twoim nie odmienia się wcale.
When you ask what it is I do here on this Isle,
I can answer: I am turning into a shell,
like Maitre Mussard, who claims
the world, moving slowly, is turning to chalk.
When you gaze out on the strait, you will agree.
It too is turning into a strange fossil,
like the hills around my home village.
They were once sea also and a brighter sun
rose over the waters, while wondrous fish
like the names of poets from the Tang dynasty,
leapt from their depths. Now couch-grass, pigweed
and limestone dragons seethe beneath the surface.
Don’t worry, time, which you so fear when
looking into a mirror, in my language
has three tenses. In yours, it cannot inflect.
translation: Marek Kazmierski
À ta question sur ce que je fais sur mon île,
je répondrais : je me transforme en coquillage
comme maître Mussard. Selon lui,
le monde, mouvant en apparence, se calcifie depuis longtemps.
Quand tu verras le détroit, tu lui donneras raison.
Lui aussi se change en un fossile étrange
comme les collines de mon village natal.
Elles étaient autrefois dans la mer et un soleil plus clair
se levait au-dessus des eaux, et de fabuleux poissons
comme les noms des poètes de la dynastie Tang
surgissaient des profondeurs. À présent le chiendent, le chénopode
et des dragons calcaires bouillonnent sous la surface.
Soit tranquille, le temps dont tu as si peur
en te regardant dans le miroir, dans ma langue
a trois formes, dans la tienne il ne se décline même pas.
traduction : Cécile Bocianowski
Op je vraag wat ik op dit eiland uitvoer
kan ik antwoorden: ik verander mezelf in een schelp
zoals monsieur Mussard. Volgens hem
draait de wereld niet echt, maar verkalkt ze.
Als je de zee-engte ziet, zal je hem gelijk geven.
Ook zij verandert in een vreemd fossiel
zoals in mijn geboortedorp de heuvels,
zij waren ooit zee en een helderder zon
kwam op boven het water, en vissen, wonderlijk
als de namen van dichters uit de Tang-dynastie,
sprongen op uit de diepte. Vandaag zijn het ganzenvoet,
kweek en kalkstenen draken die zieden onder het oppervlak.
Rustig maar, de tijd, waarvoor jij bang bent
als je in de spiegel kijkt, heeft in mijn taal
drie vormen, in de jouwe verandert ze nooit.
vertaling: Alexandre Popowycz