Stau în bucătăria plină de fum
şi fumez şi tuşesc şi-mi trag nasul
(n-ai vrea să mă auzi acum)
citesc iarăşi cartea ta şi gândurile-mi fumegă
şi nu ştiu când te voi revedea.
Atunci, când m-ai luat cu taxiul,
eram doar oase pline de frig
tăceam cu îndârjire,
rulam pe bulevarde,
habar nu aveam pe unde sunt
şi-ţi strângeam degetele până la os
şi noaptea cobora din cerul îngheţat.
„să nu mă muşti de încheietură,
ziceai,
acela-i locul morţii”
adunai la piept un şal şi trei flori.
taxiul plecase demult
miezul nopţii se risipise printre beri
şi vin fiert şi scrumiere
iar noi eram tot mai convinşi că vom muri,
mult nu mai aveam cum să o ducem.
şi tu ai zis „să mergem într-un loc frumos,
să găsim ceva curat,
o încăpere caldă,
să nu ne ia Dânsa aşa, direct din crâşmă
să ne punem şi noi nişte haine mai acătării,
să ne mângâiem puţin”.
gânduri de noapte ale unei minţi melancolice
ţigară aprinsă de la ţigară
un cadavru într-o bucătărie plină de fum
la trei metri de pământ
între betoane
mă întreb dacă dormi – eşti ca o cârtiţă,
nu ştiu ce faci toată ziua,
iar noaptea, când te ţin în braţe, sapi galerii –
și îmi spun:
dacă nici acum nu va ţine,
dacă nici noi nu vom putea trăi împreună
atunci s-o ia naiba de viaţă
cu iubirea ei cu tot.
I sit in the smoke-filled kitchen
and smoke and cough and sniff
(you wouldn’t want to hear me now)
I read your book again and my thoughts fume
and I don’t know when I’ll see you again
When you picked me up in the taxi
I was nothing but cold-filled bones
I kept an obstinate silence,
we drove along the boulevards,
I had no idea where I was
and clenched your fingers to the bone
and night descended from the frozen sky
“don’t bite my wrist,”
you said,
“that’s the death spot”
you held bundled to your chest a shawl and three flowers
the taxi had long since left
midnight had dissipated among the beers
and mulled wine and ashtrays
and we were surer and surer we were going to die
we couldn’t have much longer to live
and you said “let us go somewhere nice,
find something clean,
a warm room,
so that Lady Death won’t take us straight from the tavern,
so that we can dress ourselves in something more suitable,
so that we can caress each other for a little.&rdquo
night thoughts of a melancholic mind
lighting the next cigarette from the last
a corpse in a smoke-filled kitchen
three metres off the ground
between concrete walls
I wonder whether you’re asleep – you’re like a mole,
I don’t know what you do all day,
and at night, when I hold you in my arms, you dig tunnels—
and you tell me:
if not even now will it work,
if not even we will be able to live together
then to hell with life
and love along with it.
Translation: Alistair Ian Blyth
Je suis dans la cuisine pleine de fumée
et je fume et je tousse et je renifle la morve
(tu n’aimerais pas m’entendre maintenant)
je relis ton livre et mes pensées fument
et je ne sais pas quand je te reverrai
Quand tu es venue me chercher en taxi,
je n’étais que des os pleins de froid,
je me taisais obstinément,
nous roulions par les boulevards,
je n’avais aucune idée où j’étais
et je serrais tes doigts jusqu’à l’os
et la nuit tombait du ciel gelé
« ne mords pas mon poignet »
disais-tu,
« c’est le lieu de la mort »
tu resserrais sur ta poitrine un châle et trois fleurs
le taxi était parti depuis longtemps
minuit se dissipait parmi des bières,
du vin cuit et des cendriers
et nous étions de plus en plus convaincus que nous allions mourir,
nous n'en avions plus pour longtemps.
et tu as dit « allons dans un bel endroit,
cherchons quelque chose de propre,
une chambre chaude,
pour qu’Elle ne nous attrape pas, droit du bistrot,
mettons-nous aussi des fringues plus pimpantes,
caressons-nous un peu. »
les pensées nocturnes d’un esprit mélancolique
allumant une cigarette après l’autre
un cadavre dans une cuisine pleine de fumée
trois mètres au-dessus de la terre
entre les HLM
je me demande si tu dors – tu es comme une taupe,
je ne sais pas ce que tu fais de toute la journée,
et la nuit, quand je te tiens dans mes bras, tu creuses des galeries –
et je me dis :
si cette fois-ci ça ne tient pas non plus,
si nous non plus ne sommes pas capables de vivre ensemble
alors au diable la vie
avec son amour et tout ce qui va avec.
Traduction : Jan H. Mysjkin
Ik zit in de rokerige keuken
en ik rook en kuch en haal mijn neus op
(je zou me nu niet willen horen)
ik lees je boek nogmaals en mijn gedachten dampen
wanneer ik je zal terugzien, weet ik niet
Toen, die keer dat je me oppikte met de taxi,
bestond ik alleen uit verkleumde botten
ik deed er koppig het zwijgen toe,
we reden door de straten,
ik had geen benul waar ik was,
en klemde je vingers vast tot op het bot
en de nacht daalde neer uit de bevroren hemel
‘bijt niet in mijn pols,’
zei je,
‘dat is de plek van de dood’
en drukte een sjaal en drie bloemen tegen je borst
de taxi was allang weg
middernacht was versnipperd tussen biertjes
en glazen warme wijn en asbakken
en we raakten steeds meer overtuigd te zullen sterven,
we zouden het niet lang meer maken
en jij zei ‘laten we een mooi plekje opzoeken,
iets schoons vinden,
een warme kamer,
dat Magere Hein ons niet zomaar uit de kroeg plukt
we moeten fatsoenlijke kleren aantrekken,
elkaar een beetje strelen.&rsquo
nachtelijke gedachten van een melancholieke geest
de ene sigaret met de andere aanstekend
een lijk in een rokerige keuken
op drie meter van de aarde
tussen het beton
ik vraag me af of je slaapt – je bent net een mol,
wat je de hele dag uitvoert, weet ik niet,
en ’s nachts, wanneer je in mijn armen ligt, graaf je tunnels –
en zegt tegen me:
als het zelfs deze keer niet lukt,
als zelfs wij niet samen kunnen leven,
rot dan maar op met dit kloteleven
met zijn liefde en al.
Vertaling: Jan Willem Bos