Beatriz Chivite Ezkieta Iruñean jaio zen 1991n eta Txinan, Nepalen, Indonesian, Hong Kongen, Italian, Taiwanen eta Erresuma Batuan bizi izan da. Bere sustraietatik hurbilago sentitzeko eta bere haurtzaroko hitzekiko intimitateari eusteko hasi zen poesia euskaraz idazten. Hiriak eta horietako bakardadea eta gaur egungo gai kritikoak ditu hizpide bere poesian.
Honakoak dira bere poema liburuak: Pekineko kea (Pamiela, 2017); Metro (Arabako Foru Aldundia, 2014, The Blue Line izenburupean argitaratua ingelesez); Biennale (Erein, 2017); eta Mugi / atu (Pamiela, 2019). Sari ugari jaso ditu Euskal Herrian (Blas de Otero saria, Ernestina Champourcin saria, Lauaxeta saria) nahiz Erresuma Batuan (Arts Council England, Specimen 2022 sarian aurrehautatua). Chiviteren poemak gaztelaniara, galegora, ingelesera, frisierara, gaelikora, eslovenierara, italierara eta indonesierara itzuli izan dituzte.
Beatriz Chivite Ezkieta was born in Pamplona in 1991 and has lived in China, Nepal, Indonesia, Hong Kong, Italy, Taiwan and the United Kingdom. She began to write poetry in Basque to feel closer to her roots and maintain an intimacy with the words of her childhood. The themes of her poetry are cities, urban loneliness, and the critical contemporary issues of our times. She lives in London.
Her books of poetry are Pekineko kea (Pamiela, 2017); Metro (Arabako Foru Aldundia, 2014, translated in English as The Blue Line); Biennale (Erein, 2017); and Mugi / atu (Pamiela, 2019). She is the recipient of numerous prizes in both the Basque Country (Blas de Otero saria, Ernestina Champourcin saria, Lauaxeta saria) and in the UK (Arts Council England, shortlisted in Specimen Prize 2022). Her poetry has been translated into Spanish, Galician, English, Frisian, Gaelic, Slovenian, Italian and Indonesian.
Beatrice Chivite Ezkieta est née en 1991 à Pampelune (Navarre). Elle a vécu en Chine, au Népal, en Indonésie, à Hong Kong, en Italie, à Taiwan et au Royaume Uni. Elle a commencé à écrire en basque pour se sentir plus proche de ses racines et garder un lien intime avec les mots de son enfance. Les villes et la solitude urbaine constituent les thèmes principaux de sa poésie, ainsi que la critique contemporaine de problèmes inhérents à notre temps. Elle vit à Londres.
Plusieurs recueils de poésie à son actif : La fumée de Pékin (Pamiela 2017), Metro (Région d’Araba, 2014, traduit en anglais sous le titre de The Blue Line), Biennale (Erein, 2017) et Bouger/Limites (Pamiela, 2019). Elle a reçu de nombreux prix tant en Pays basque (le prix Blas de Otero, le prix Ernestina Champourcin, le prix Lauaxeta) qu’en Grande Bretagne (le Prix du conseil des art anglais, finaliste en 2022 du prix Specimen). Sa poésie a été traduite en espagnol, galicien, anglais, frisien, gaélique, slovène, italien et indonésien.
Beatrice Chivite Ezkieta werd in 1991 in Pamplona (Navarra) geboren. Ze woonde in China, Nepal, Indonesië, Hong Kong, Italië, Taiwan en het Verenigd Koninkrijk. Ze begon in het Baskisch te schrijven om dichter bij haar wortels te zijn en om een intieme band met de woorden van haar kindertijd te bewaren. Steden en de daarin beleefde eenzaamheid zijn de belangrijkste thema’s van haar poëzie, naast de hedendaagse kritiek op problemen die inherent zijn aan onze tijd. Ze woont in Londen.
Ze publiceerde verschillende dichtbundels: ‘De rook van Peking’ (Pamiela, 2017), ‘Metro’ (Región d’Araba, 2014, dat in het Engels vertaald werd als ‘The Blue Line’), ‘Biennale’ (Erein, 2017) en ‘Bouger/Limites’ (Pamiela, 2019). Ze is vele keren bekroond, zowel in Baskenland (de Prijs Blas de Otero, de Prijs Ernestina Champourcin, de Prijs Lauaxeta) als in het Verenigd Koninkrijk (de Prijs van The Arts Council England, finaliste van de Prijs Specimen in 2022). Haar poëzie is vertaald in het Spaans, Galicisch, Engels, Fries, Keltisch, Sloveens, Italiaans en Indonesisch.