Falar do trigo e não dizer
o joio. Percorrer
em voo raso os campos
sem pousar
os pés no chão. Abrir
um fruto e sentir
no ar o cheiro
a alfazema. Pequenas coisas,
dirás, que nada
significam perante
esta outra, maior: dizer
o indizível. Ou esta:
entrar sem bússola
na floresta
e não perder
o rumo. Ou essa outra, maior
que todas e cujo
nome por precaução
omites. Que é preciso,
às vezes,
não acordar o silêncio.
Parler du blé et ne pas dire
l'ivraie. Survoler
les champs
sans poser
les pieds par terre. Ouvrir
un fruit et sentir
dans l'air le parfum
de lavande. Des petites choses
diras-tu, qui ne signifient rien
face à cette autre chose, plus grande : dire
l'indicible. Ou bien
entrer dans la forêt
sans boussole
et ne pas perdre
son chemin. Ou encore celle-ci, plus grande
que toutes les autres et dont
tu omets le nom par prudence.
Qu'il faut
parfois
ne pas réveiller le silence
Traduction : Rosalina Bernon
Over het koren praten en niet
het kaf noemen. In glijvlucht
Over de velden scheren zonder
je voeten op de
grond te zetten. Een vrucht
openbreken en in de lucht
de geur ruiken van
lavendel. Kleine dingen,
zul je zeggen, die niets
betekenen tegenover
dat andere, grotere: het
onzegbare zeggen. Of dit:
zonder kompas
het bos in lopen
en de weg niet
kwijtraken. Of dat andere, groter
dan al de rest en waarvan je
de naam uit voorzorg
achterwege laat. Want soms
moet je
de stilte niet wekken.
Vertaling: Harrie Lemmens