Transpoesie - Poems

GEESE

My math teacher Epstein    
liked to call me to the blackboard.
He said that my head was good only for hats,
and that a bird with brains like mine
would fly backwards.
He sent me to tend the geese. 

Now, at a distance of years from his sentence,
when I sit under the palm tree
with my three beautiful geese,
I think that math teacher of mine was farsighted.
He was right,
 
because nothing makes me happier
than to watch them now
falling upon bread crumbs,
joyful tails wagging,
or freezing for a moment
under beads of water
when I spray them
with a hose,
holding their heads erect,
bodies stretched back
as if remembering faraway lakes.
 
Since then my math teacher has died,
together with the math problems
I could never solve.
I like hats
and always at evening
when the birds return to the tree
I look for the one flying backwards.

Translation: Lisa Katz

DES OIES

Epstein, mon prof de math

aimait me faire venir au tableau.

Il disait que ma tête était faite uniquement pour porter des chapeaux.

Il a dit qu’un oiseau avec mon intelligence s’envolerait à l’envers.

Il m’envoya garder des oies.

Maintenant loin de cette phrase,

quand je suis assise sous mon palmier

avec mes trois belles oies,

je pense que mon prof de math

a dû voir très loin

 et c’est lui qui avait raison,

car rien ne me réjouit plus

que de les voir maintenant

se jeter sur le pain émietté

agiter leur queue joyeuse,

se mobiliser un instant

sous le jet d’eau

que je lance sur elles

avec le tuyau,

elles redressent la tête et le corps

s’étire comme s’il se souvenait

des lacs lointains.

Depuis lors mon prof de math est mort

ainsi que ses équations que je n’ai jamais

su résoudre.

J’aime les chapeaux,

et toujours le soir

quand les oiseaux regagnent l’arbre,

je cherche celui qui s’envole à l’envers.

Traduction : Esther Orner

GANZEN

Mijn wiskundeleraar Epstein
riep me graag naar het bord.
Hij zei dat mijn hoofd enkel geschikt was voor hoeden
en dat een vogel met mijn verstand
achteruitwaarts zou vliegen.
Hij stuurde me weg om ganzen te hoeden.
 

Nu, op jaren afstand van zijn zin,
wanneer ik onder de palmboom zit
met mijn drie mooie ganzen,
Denk ik dat die wiskundeleraar van me ver kon zien.
Hij had gelijk,
 

Want niets maakt mij gelukkiger
dan ze nu te zien
afkomen op verkuimeld brood,
waggelen met hun vrolijke staarten,
of plotseling verstarren
onder de waterdruppels
uit de tuinslang
waarmee ik ze besproei,
hun kopjes loodrecht,
lichamen uitgerekt
als uit herinnering aan afgelegen meren.
 

Intussen is mijn wiskundeleraar heengegaan
samen met zijn vraagstukken
die ik nooit kon oplossen.
Ik hou van hoeden
en telkens s’avonds
als de vogels naar hun boom terugkeren
zoek ik naar die ene die achteruitwaarts vliegt.

Vertaling: Sarah Nigot