Kol rašiau, man nebuvo gaila drugelio
besiblaškančio kambaryje: tarsi mintis aplink galvą jis sukosi
plakdamas lango stiklus ir užuolaidos tinklą
versdamas Biblijos žvejo tinklu.
Įstabaus Dievo kūrinio, kuriame užrašytas pasaulis
aš negelbėjau, negalėdama atsitraukti
nuo eilėraščio, nors jis daug negražesnis,
net jei gyvens kiek ilgiau.
Giedrė Kazlauskaitė - * from Transpoesie on Vimeo.
Pendant que j‘écrivais, je n‘avais pas pitié du papillon
qui se débattait dans la chambre : il tournait comme une pensée autour de la tête
se cognant aux carreaux de la fenêtre et la mousseline du rideau
la transformant en filet de pêcheur de la Bible.
Je n‘allais pas au secours de cette merveille de Dieu, sur laquelle est écrit l‘Univers
ne pouvant me détacher
du poème, bien que beaucoup moins beau,
même s‘il vit un peu plus.
Traduction : Diana Sakalauskaitė et Nicole Barrière
Giedrė Kazlauskaitė - * from Transpoesie on Vimeo.
Tijdens het schrijven deerde de vlinder me niet
die rondzwierf in de kamer: hij dwaalde als een gedachte door mijn hoofd
tikkend tegen de ruiten en de vitrage
transformerend tot een visnet uit de Bijbel.
Gods verbazingwekkende creatie waarin de wereld ligt besloten
schoot ik niet te hulp, ik was niet bij machte om los te komen
van het gedicht, hoewel het van geringere schoonheid is,
zelfs al zou het langer bestaan.
Vertaling: Anita van der Molen
Giedrė Kazlauskaitė - * from Transpoesie on Vimeo.