Find a poem
Latest updates
-
TRANSPOESIE 2024: SURREALISM
09/04/2024 -
Open call for poets - Transpoesie 2024
04/03/2024 -
Festival closing event @ Liszt Institute Brussels - 30/09 - 7PM
09/21/2023
***
***
მე ყოველთვის დამნაშავე ვიყავ
მე მეკეთა სევდიანი ნიღაბი
გიმტკიცებდი სიკეთეს და სიყვარულს
ირიბად და პირდაპირ
მოწყენილი რგოლები აქვთ ფარდებს
სუყველაფერს მიმალავენ ფარდები
ვეღარსდროს ვეღარ შემიყვარდები
ისე შემიყვარდი
სასაცილო ზოლები აქვს იატაკს
ბედნიერი წამოვწვები ცოტა ხნით
იმხელაა ლამის თავი მიარტყა
ჭერს ეს ცივი ოთახი
***
J’étais coupable constamment.
Je portais un masque de tristesse
Et, directement ou indirectement,
Faisais preuve d’amour et de gentillesse.
Les rideaux ont des anneaux moroses,
Les rideaux cachent tout élément.
De toi, je ne tomberai plus amoureuse,
Je t’aime déjà tellement.
De drôles de rayures au sol sont tracées.
Heureuse, un instant je compte m’allonger.
Le plafond est si bas dans cette chambre glacée
Que je manque de m’y cogner.
Traduit du géorgien par B. Chabradzé
***
Mij treft elke schuld
Ik zette een masker van treurigheid op
Ik beloofde goed voor je te zijn en je lief te hebben
Rechtuit en bochtig
De gordijnen hangen aan doffe ringen
Ze belemmeren elk zicht voor me
Meer liefhebben dan ik heb liefgehad
Kan ik niet
Er lopen vrolijke strepen over de vloer
Even lig ik languit tevreden op de grond
Het plafond in deze kille kamer
Dreigt op me af te komen
Vertaling: Ingrid Degraeve
/RO - on the website.png)
