hesito muito antes da palavra.
porque um precipício se abre nela
e não tem sentido, vibra apenas.
porque pode ser a morte
ou o nascimento para um lugar
de cores e fadas e barcos de sol.
porque me doem as mãos
cada vez que tento segurar
o mundo em traços redondos quadrados.
por isso te digo: hesito e morro e nasço.
e corro para a rua com a força de quem
vai anunciar gritar chamar dizer.
mas lá fora sorrio apenas
enquanto caminho para um banco
de jardim, devagarinho,
como se por um momento
eu soubesse o nome de tudo
e tudo tivesse o mesmo nome.
j’hésite beaucoup avant la parole.
parce qu'un précipice s’ouvre en elle
et elle n'a aucun sens, elle vibre à peine.
car elle peut être la mort
ou la naissance pour un lieu
de couleurs et de fées et de bateaux de soleil.
parce que j’ai mal aux mains
chaque fois que j'essaie de saisir
le monde en traits ronds carrés.
voilà pourquoi je te dis: j’hésite et je meurs et je nais.
et je cours vers la rue avec la force de quelqu’un
qui va annoncer crier appeler dire.
mais dehors je souris à peine
pendant que je marche vers un banc
de jardin, lentement,
comme si pour un moment
je connaissais le nom de tout
et tout avait le même nom.
Traduction : Eva Neukermans
ik aarzel vaak vóór het woord.
want een afgrond gaat erin open
en zonder betekenis trilt het amper.
want het kan de dood zijn
of de geboorte voor een plek
van kleuren en feeën en zonneschepen.
want ik heb pijn in mijn handen
telkens als ik de wereld probeer te
vatten in ronde vierkante lijnen.
daarom zeg ik je: ik aarzel en sterf en ontsta.
en ik loop door een straat met de kracht van wie
verkondigen schreeuwen roepen zeggen zal.
maar daarbuiten glimlach ik amper
terwijl ik naar een bank in de tuin
wandel, kalmpjes,
alsof ik eventjes
de naam van alles kende
en alles dezelfde naam bezat.
Vertaling: Bart Vonck, 2011